§ 1.
- Każdy wędkarz zarówno członek PZW, jak i osoba niezrzeszona – obywatel polski
- oraz cudzoziemiec, posiadający kartę wędkarską, po opłaceniu stoso
- wnych składek ma prawo do wędkowania w wodach użytkowanych przez PZW, zgodnie z zasadami ujętymi w niniejszym Regulaminie.
- Kartę wędkarską może otrzymać osoba, która ukończyła 14 lat
- i spełnia wymogi ustawy o rybactwie śródlądowym.
- Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do 14 lat oraz cudzoziemcy czasowo przebywający w Polsce.
- Prawo do samodzielnego wędkowania ma wędkarz, który ukończył 14 lat, z tym, że młodzieży do 16 lat nie zezwala się na wędkowanie w porze nocnej bez opieki osoby pełnoletniej.
- Członek PZW do 14 lat może wędkować w ramach własnego łowiska, zgodnie z limitem ilościowym i wagowym, wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej posiadającej uprawnienia do wędkowania.
- W ramach uprawnień i dziennego limitu połowu ryb swojego opiekuna członek uczestnik do 14 lat może łowić metodą spinningową lub muchową. Przekazanie uprawnień wyklucza wędkowanie opiekuna.
- W ramach stanowiska i dziennego limitu połowu ryb swojego opiekuna, mogą wędkować dwie osoby w wieku do 14 lat, każda na jedną wędkę. Młodzież ta ma prawo łowić wyłącznie ryby spokojnego żeru. Udostępnienie stanowiska i limitu dwóm osobom wyklucza wędkowanie opiekuna.
- Dopuszcza się wędkowanie grup młodzieży zorganizowanych przez jednostki PZW. Każdy członek grupy ma prawo łowić wyłącznie ryby spokojnego żeru, z zachowaniem uprawnień do własnego stanowiska i dziennego limitu połowu przysługującego członkowi PZW.
- Posiadaczowi odznaki „Wzorowy Wędkarz PZW – Członek Uczestnik”, który nie ukończył 14 lat przysługują uprawnienia do wędkowania na równi z członkiem PZW, z zastrzeżeniem pkt. 5.
- Wędkarz ma prawo do swobodnego dostępu do wody, a także do przybijania i cumowania do brzegu sprzętu pływającego, jeśli lokalne przepisy wydane przez uprawniony organ nie stanowią inaczej.
- Członek PZW może współmałżonkowi posiadającemu kartę wędkarską udostępnić jedną ze swoich wędek do wędkowania w granicach przysługującego mu stanowiska i limitu połowu, bez konieczności uiszczania przez współmałżonka składki członkowskiej oraz składki na ochronę i zagospodarowanie wód. Powyższe ma wyłącznie zastosowanie przy wędkowaniu dopuszczającym łowienie na dwie wędki.
OBOWIĄZKI WĘDKUJĄCEGO W WODACH PZW
§ 2.
1. W czasie wędkowania wędkarz musi mieć przy sobie: kartę wędkarską, legitymację PZW z potwierdzeniem uiszczenia należnych składek lub ważne zezwolenie uprawniające do wędkowania na danym łowisku.
- Przed przystąpieniem do wędkowania każdy wędkarz zobowiązany jest do ustalenia do kogo należy wybrane przez niego łowisko i czy nie obowiązują na nim specjalne ograniczenia, inne niż zawarte w niniejszym Regulaminie.
- Przy wyborze i zajmowaniu miejsca na łowisku pierwszeństwo ma ten wędkarz, który przybył na nie wcześniej. Przy zajmowaniu stanowisk wędkujący powinni zachować między sobą odpowiednie odstępy , określone w dalszej części Regulaminu. Odstępy te mogą być zmniejszone tylko za zgodą wędkarza, który wcześniej zajął dane stanowisko.
- W czasie wędkowania wędki muszą być pod stałym nadzorem ich właściciela. Przed opuszczeniem stanowiska wędki należy wyjąć z wody.
- Wędkarz zobowiązany jest posiadać przyrząd do wyjmowania haczyków z pyszczków ryb. Ryby z haczyka należy uwalniać z zachowaniem maksymalnej ostrożności.
- Wędkarz po zakończeniu wędkowania zobowiązany jest dokładnie posprzątać stanowisko.
- Obowiązkiem wędkarza jest opuszczenie łowiska, jeśli rozgrywanie mają być na nim zawody sportowe. Organizator zawodów musi posiadać pisemne zezwolenie uprawnionego do gospodarowania na tym łowisku.
- W przypadku zauważenia zanieczyszczenia wody lub jego skutków, jak np. śnięte ryby, zmiana koloru wody, plamy olejowe, nienaturalny zapach, wędkarz ma obowiązek natychmiast zawiadomić o tym zarząd najbliższego koła lub okręgu PZW, policję albo najbliższy organ administracji państwowej.
- Jeżeli wędkarz złowi rybę oznakowaną i zabiera ją, ma obowiązek przesłać do zarządu okręgu PZW, na którego terenie została ona złowiona, znaczek i kilka łusek wyjętych powyżej linii bocznej ryby, podając równocześnie jej gatunek, długość i ciężar oraz miejsce, datę i godzinę połowu.
ZASADY WĘDKOWANIA
§ 3.
Wędka
Wędka składa się z wędziska o długości co najmniej 30 cm, do którego przymocowana jest linka zakończona haczykiem albo sztuczną przynętą wyposażoną najwyżej w trzy haczyki, bądź zakończona dwoma sztucznymi muchami. Haczyk nie może mieć więcej niż trzy ostrza, które nie wykraczają poza obwód koła o średnicy 30 mm.
Przynęty
Jako przynęty mogą być stosowane:
- przynęty naturalne: zwierzęce i roślinne,
- przynęty sztuczne.
Zabrania się stosowania jako przynęt (zanęt) zwierząt i roślin chronionych oraz ikry rybiej.
Przynęty naturalne zwierzęce to organizmy żywe lub martwe, a także ich części. W przypadku stosowania jako przynęt żywych martwych ryb mogą być użyte tylko ryby wymiarowe i ryby, które nie są objęte wymiarem ochronnym (martwe).
Przynęty naturalne roślinne to rośliny, ich części oraz przetwory z nich (np. ciasta i pasty). Do przynęt tych umownie zalicza się też sery.
Przynęty sztuczne to grupa przynęt wykonanych z różnych materiałów naturalnych lub sztucznych. Przynęty te mogą być uzbrojone najwyżej w trzy haczyki o rozstawie ostrzy nie większym niż szerokość przynęty sztucznej (z tolerancją do 2 mm).
Sztuczne muchy to grupa przynęt sztucznych wykonanych na haczyku z jednym lub dwoma ostrzami, z dowolnej kombinacji co najmniej dwóch materiałów.
Wędkowanie
W wodach użytkowanych przez PZW wędkarz może łowić z brzegu przez całą dobę z wyjątkiem wód krainy pstrąga i lipienia (wymienionych w odrębnym informatorze PZW), gdzie wolno wędkować tylko w porze dziennej, tj. od świtu do zmierzchu (1 godz. przed wschodem słońca i 1 godz. po zachodzie słońca).
Nie wolno łowić ryb w ustalonych dla nich okresach i miejscach ochronnych, takich jak: tarliska, zimowiska, mateczniki oraz w obrębach ochronnych i hodowlanych, przechowywać i zabierać ryb poniżej ich wymiaru ochronnego.
Wędkarz ma obowiązek przestrzegania limitów dziennych połowów.
Ponadto wędkarzowi nie wolno:
- sprzedawać złowionych ryb,
- rozdawać złowionych ryb na terenie łowiska,
- łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m od: jazów, śluz, tam, zapór, przepławek oraz innych urządzeń służących do piętrzenia wody. Zakaz ten nie dotyczy budowli hydrotechnicznych służących regulacji brzegów lub dna, np. ostrogi, opaski,
- łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m od rozstawionych i oznakowanych sieci i innych rybackich narzędzi połowu,
- łowić ryb przez podnoszenie i opuszczanie przynęty w sposób ciągły, z wyjątkiem łowienia ryb pod lodem,
- łowić metodą tzw. „szarpaka”,
- budować pomostów i stanowisk wędkarskich bez zgody użytkownika wody,
- posługiwać się sprzętem pływającym niezarejstrowanym i nieoznakowanym zgodnie z obowiązującymi przepisami,
- łowić ryb ze sprzętu pływającego w porze nocnej (od zmierzchu do świtu) w jeziorach i zbiornikach zaporowych, z wyjątkiem okresu od 1 czerwca do 30 września,
- stosować sztucznego światła, służącego lokalizowaniu bądź zwabianiu ryb na stanowisko,
- kotwiczyć łodzi na oznakowanych torach żeglugi wodnej,
- wędkować z mostów,
- obcinać głów rybom przed zakończeniem wędkowania.
Złowione ryby można przechowywać w stanie żywym wyłącznie w siatkach wykonanych z miękkich nici rozpiętych na sztywnych obręczach. Każdy wędkarz musi przechowywać osobno złowione przez siebie ryby, z tym że zabrania się przechowywania żywych ryb dłużej niż 24 godz.
Złowione ryby niewymiarowe lub będące pod ochronną muszą być bezwzględnie z ostrożnością wypuszczone do wody, nawet gdy ich stan wskazuje na niewielkie szanse przeżycia.
Złowione ryby nieprawidłowo, tzn. zahaczone poza obrębem głowy lub złowione na pętlę linki należy również wypuścić.
W czasie połowu ryb na przynęty naturalne zabrania się równoczesnego łowienia metodami spinningową lub muchową.
ŁOWIENIE RYB SPOKOJNEGO ŻERU
§ 4.
1. Ryby spokojnego żeru na przynęty naturalne można równocześnie łowić na dwie wędki. Zaleca się stosowanie obciążeń zestawów wykonanych z materiałów nietoksycznych.
2. Użytkownik wody może określić dopuszczalną ilość zanęt w danym łowisku.
3. Wędkarz łowiący ryby na przynęty naturalne, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od wędkujących:
- łowiąc z brzegu 10m
- przy łowieniu z łodzi 25m
ŁOWIENIE RYB DRAPIEŻNYCH
§ 5.
1. Ryby drapieżne na przynęty naturalne można równocześnie łowić na dwie wędki.
2. Łowiąc ryby metodą spinningową i trollingową wolno używać jednej wędki uzbrojonej w jedną przynętę sztuczną.
3. Łowiąc ryby drapieżne na przynęty sztuczne lub sztuczną muchę obowiązuje zachowanie następujących odległości pomiędzy wędkującymi:
- łowiąc z brzegu 30m
- przy łowieniu z łodzi i brodzeniu 50m
ŁOWIENIE RYB ŁOSOSIOWATYCH I LIPIENI
§ 6.
1. Ryby łososiowate i lipienie mogą być łowione na przynęty sztuczne.
2. Ryby łososiowate i lipienie złowione w wodach PZW na przynętę naturalną muszą być bezwzględnie wypuszczone do wody. Zasada ta odnosi się również do ryb złowionych w wodach nizinnych.
3. Przy łowieniu ryb łososiowatych metodą spinningową i trollingową obowiązują te same zasady, jak przy łowieniu ryb drapieżnych.
4. Przy łowieniu metodą muchową obowiązkiem wędkarza jest przestrzeganie następujących zasad:
- wędka stosowana w metodzie muchowej musi być wyposażona w sznur muchowy i kołowrotek o szpuli ruchomej. Żyłkę wolno stosować wyłącznie do wiązania przyponów, których nie może przekroczyć dwukrotnej długości używanego wędziska,
- nie wolno stosować więcej niż dwóch sztucznych much na jednej wędce,
- nie wolno stosować dodatkowego zewnętrznego obciążenia linki lub przyponu. Dopuszczalne jest stosowanie tzw. lead core,
- w wodach krainy ryb łososiowatych i lipienia, w których dopuszcza się łowienie na przynęty roślinne wolno obciżać wyłącznie zestaw z przynętą roślinną. Zabrania się dodatkowego uzbrajania takich zestawów sztuczną muchą,
- przy łowieniu w wodach ryb łososiowatych i lipienia wolno posługiwać się tylko jedną wędką,
- złowione ryby łososiowate i lipienie przeznaczone do zabrania należy uśmiercić natychmiast po złowieniu,
- przy łowieniu ryb łososiowatych i lipieni w wodach udostępnionych tylko do łowienia na sztuczną muchę, zakazuje się stosowania kuli wodnej, a także innych zastępujących ją przedmiotów (np. spławik)
ŁOWIENIE RYB POD LODEM
§ 7.
1. Wędkarz łowiący ryby pod lodem może używać tylko jednej wędki.
2. Jako przynęty nie wolno stosować żywej i martwej ryby.
3. Łowiąc ryby po lodem należy wykonywać otwory o średnicy nie większej niż 20 cm. Między otworami należy zachować odległość nie mniejszą niż 1 m.
4. Wędkujący na lodzie powinni zachować pomiędzy sobą odległości co najmniej 10 m.
5. Zabrania się łowienia ryb pod lodem w porze nocnej, tj. od zmierzchu do świtu.
6. Ryby złowione pod lodem przeznaczone do zabrania muszą być uśmiercone bezpośrednio po złowieniu.
OCHRONA RYB
§ 8.
1. Wymiar ochronny ryby stanowi długość od początku głowy do najdalszego krańca płetwy ogonowej.
2. Obowiązują następujące wymiary ochronne ryb: (patrz na wymiary ochronne na stronie).
UPRAWNIENIA KONTROLNE I ODPOWIEDZIALNOSC WĘDKUJĄCEGO
§ 9.
1. Wędkarz łowiący ryby ma bezwzględny obowiązek poddać się kontroli prowadzonej przez:
- Państwową Straż Rybacką,
- Policję,
- Społeczną Straż Rybacką PZW,
- Straż Ochrony Mienia PZW,
- Straż Ochrony Przyrody,
- Państwową Straż Łowiecką,
- Straż Leśną,
- Straż Parków Narodowych i Krajobrazowych.
2. Na żądanie kontrolujących wędkarz ma obowiązek: okazać dokumenty, sprzęt wędkarski, złowione ryby i przynęty.
3. Naruszenie niniejszego Regulaminu przez wędkarza pociąga za sobą konsekwencje wynikające z ustawy o rybactwie śródlądowym i Statutu PZW.
4. Osobie niezrzeszonej w PZW, uprawniony do kontroli może, w zależności od wykroczenia, zwrócić uwagę z wpisaniem jej do zezwolenia lub zezwolenie zatrzymać i niezwłocznie przekazać je wystawcy.
